: środa 07 lip 2004, 09:28
Jeszcze jedno, ale naprawde Âświetne...
Poranek wczesny
JadĂŞ pospiesznym
Wprost do Warszawy
ZaÂłatwiaĂŚ sprawy.
PociÂąg o czasie
Ja w drugiej klasie
Wagon siĂŞ kiwa
Pije trzy piwa.
ÂŁĂłdÂź Niciarniana,
W pĂŞcherzu zmiana.
PĂŞcherz nie sÂługa,
A podró¿ d³uga.
Ruszam z tej stacji
Do ubikacji.
Kto zna koleje
Wie, jak siĂŞ leje.
To co trzĂŞsie siĂŞ
W Los Angelesie
FormĂŞ osiÂąga
W polskich pociÂągach.
WyciÂągam ÂłapĂŞ,
PodnoszĂŞ klapĂŞ,
Biada mi biada,
Klapa opada.
Rzednie mi mina
Trza klapĂŞ trzymaĂŚ.
ÂŁokieĂŚ, kolano
Trzymam skubana.
Celuje w szparkĂŞ,
Puszczam NiagarkĂŞ,
Tryska kaskada,
Klapa opada.
Fatum zÂłowieszcze-
-wszak wci¹¿ szczê jeszcze.
Organizm pÂłynnÂą
Spe³nia powinnoœÌ.
Najgorsze to, Âże
PrzestaĂŚ nie moÂże.
ToczĂŞ z nim boje
Jak Priam o Troje,
Chce siĂŞ powstrzymaĂŚ
-Ratunku ni ma.
PociÂąg siĂŞ giba,
A piwo spÂływa.
LecĂŞ na ÂścianĂŞ
Z mokrym organem,
LecÂąc na druga
Zraszam jÂą struga,
Wagonem szarpie
Leje do skarpet,
TaĂączÂąc Czardasza
Nogawki zraszam.
O straszna mĂŞka,
Kozak, Flamenco,
TaĂączĂŞ, cholera
Wzorem Astair'a.
Miota mnÂą, ciska,
Ja organ Âściskam.
Wagon siĂŞ chwieje,
Na lustro leje,
SkÂład siĂŞ zatacza,
Ja sufit zmaczam.
WszĂŞdzie ÂŁabĂŞdzie
Jezioro bĂŞdzie.
OdtaĂączam z pÂłaczem
La KukaraczĂŞ,
Zwrotnica, podskok
Spryskuje okno,
Nierówne z³¹cza-
-buty nasÂączam,
PociÂąg hamuje
Drzwi obsikujĂŞ
I pasaÂżera
Co drzwi otwiera
Plus dawka spora
Na konduktora.
Resztka mi kapie
Na skrĂłt PKP.
Wreszcie pomaÂłu
BrnĂŞ do przedziaÂłu.
PasaÂżerowie
PatrzÂą spod powiek.
Pytania skÂąpe
"Gdzie pan wzi¹³ k¹piel?"
Warszawa, BoÂże!
Nareszcie dworzec!
Chwila szczĂŞÂśliwa
Na peron spÂływam,
WalizkĂŞ trzymam,
OdzieÂż wyÂżymam.
Ach urlop bÂłogi
Od fizjologii.
Ulga bezbrzeÂżna.
PociÂąg odjeÂżdÂża,
Rusza maszyna
Hen w dal
Po szczy...
Po szynach.
Poranek wczesny
JadĂŞ pospiesznym
Wprost do Warszawy
ZaÂłatwiaĂŚ sprawy.
PociÂąg o czasie
Ja w drugiej klasie
Wagon siĂŞ kiwa
Pije trzy piwa.
ÂŁĂłdÂź Niciarniana,
W pĂŞcherzu zmiana.
PĂŞcherz nie sÂługa,
A podró¿ d³uga.
Ruszam z tej stacji
Do ubikacji.
Kto zna koleje
Wie, jak siĂŞ leje.
To co trzĂŞsie siĂŞ
W Los Angelesie
FormĂŞ osiÂąga
W polskich pociÂągach.
WyciÂągam ÂłapĂŞ,
PodnoszĂŞ klapĂŞ,
Biada mi biada,
Klapa opada.
Rzednie mi mina
Trza klapĂŞ trzymaĂŚ.
ÂŁokieĂŚ, kolano
Trzymam skubana.
Celuje w szparkĂŞ,
Puszczam NiagarkĂŞ,
Tryska kaskada,
Klapa opada.
Fatum zÂłowieszcze-
-wszak wci¹¿ szczê jeszcze.
Organizm pÂłynnÂą
Spe³nia powinnoœÌ.
Najgorsze to, Âże
PrzestaĂŚ nie moÂże.
ToczĂŞ z nim boje
Jak Priam o Troje,
Chce siĂŞ powstrzymaĂŚ
-Ratunku ni ma.
PociÂąg siĂŞ giba,
A piwo spÂływa.
LecĂŞ na ÂścianĂŞ
Z mokrym organem,
LecÂąc na druga
Zraszam jÂą struga,
Wagonem szarpie
Leje do skarpet,
TaĂączÂąc Czardasza
Nogawki zraszam.
O straszna mĂŞka,
Kozak, Flamenco,
TaĂączĂŞ, cholera
Wzorem Astair'a.
Miota mnÂą, ciska,
Ja organ Âściskam.
Wagon siĂŞ chwieje,
Na lustro leje,
SkÂład siĂŞ zatacza,
Ja sufit zmaczam.
WszĂŞdzie ÂŁabĂŞdzie
Jezioro bĂŞdzie.
OdtaĂączam z pÂłaczem
La KukaraczĂŞ,
Zwrotnica, podskok
Spryskuje okno,
Nierówne z³¹cza-
-buty nasÂączam,
PociÂąg hamuje
Drzwi obsikujĂŞ
I pasaÂżera
Co drzwi otwiera
Plus dawka spora
Na konduktora.
Resztka mi kapie
Na skrĂłt PKP.
Wreszcie pomaÂłu
BrnĂŞ do przedziaÂłu.
PasaÂżerowie
PatrzÂą spod powiek.
Pytania skÂąpe
"Gdzie pan wzi¹³ k¹piel?"
Warszawa, BoÂże!
Nareszcie dworzec!
Chwila szczĂŞÂśliwa
Na peron spÂływam,
WalizkĂŞ trzymam,
OdzieÂż wyÂżymam.
Ach urlop bÂłogi
Od fizjologii.
Ulga bezbrzeÂżna.
PociÂąg odjeÂżdÂża,
Rusza maszyna
Hen w dal
Po szczy...
Po szynach.
