: niedziela 19 lis 2006, 19:00
Co ostatnio kr¹¿y po e-mailu? A kr¹¿y w³aœnie taka z³ota myœl...
DupĂŞ wynalazÂł uczony radziecki WoÂłow. Dlatego mĂłwimy:
"dupa WoÂłowa". Inni twierdzÂą, Âże dupĂŞ wynalazÂła Marynia.
Ci z kolei rozmawiajÂą o dupie Maryni. Dupa peÂłni waÂżnÂą
rolê w ruchu obrotowym. Wszystko krêci siê wokó³ dupy.
Dupa sÂłuÂży rĂłwnieÂż do przekazywania zdecydowanych
sygna³ów niewerbalnych. Dobrze wymierzony, solidny
kopniak w dupĂŞ jest wyraÂżeniem uczuĂŚ negatywnych wobec
adresata takiego gestu. Dupie moÂżna rĂłwnieÂż przekazaĂŚ
emocje pozytywne, np. caÂłujÂąc kogoÂś w dupĂŞ. Dupa moÂże
speÂłniaĂŚ teÂż rolĂŞ lizaka. SzczĂŞÂśliwie nie wszyscy sÂą
dupolizami. UniwersalnoœÌ dupy nie koùczy siê na tym,
jest ona bowiem zadziwiajÂąco skutecznym pojemnikiem:
w dupie moÂżna mieĂŚ caÂłe osoby, a nawet spoÂłecznoÂści.
Dupa sÂłuÂży nieraz jako etalon: wiele rzeczy jest do
dupy, tym samym dupa speÂłnia rolĂŞ uniwersalnego wzorca
porĂłwnawczego. W dupĂŞ (lub po dupie) moÂżna rĂłwnieÂż
dostaÌ. CzynnoœÌ ta umacnia wiêzi emocjonalne miêdzy
rodzicami dzieĂŚmi. PrĂłcz tego, dupa speÂłnia rolĂŞ
siedziska, powiadamy bowiem: "siadaj na dupie", czĂŞsto
z dodatkiem poleceĂą uzupeÂłniajÂących, jak np. "[...]
i siedÂź cicho". OkreÂślenie "dawaĂŚ (daĂŚ) dupy" funkcjonuje
w dwĂłch znaczeniach: erotycznym i wartoÂściujÂącym, jednak
"œci¹gn¹Ì kogoœ z dupy" tylko w tym pierwszym. Mo¿na
równie¿ chroniÌ swoj¹ (lub czyj¹œ) dupê, co kolejny raz
potwierdza wa¿noœÌ dupy w otaczaj¹cym nas œwiecie. "ZabraÌ
siĂŞ do czegoÂś od dupy strony" oznacza podejÂście
niewÂłaÂściwe, od koĂąca; dupa funkcjonuje tu jako
synonim odwrotnoÂści. Dupa peÂłni rĂłwnieÂż rolĂŞ uchwytu,
moÂżna bowiem trzymaĂŚ siĂŞ czyjejÂś dupy. OkreÂślenie to
nie oznacza braku rĂłwnowagi, ale samodzielnoÂści.
DupĂŞ wynalazÂł uczony radziecki WoÂłow. Dlatego mĂłwimy:
"dupa WoÂłowa". Inni twierdzÂą, Âże dupĂŞ wynalazÂła Marynia.
Ci z kolei rozmawiajÂą o dupie Maryni. Dupa peÂłni waÂżnÂą
rolê w ruchu obrotowym. Wszystko krêci siê wokó³ dupy.
Dupa sÂłuÂży rĂłwnieÂż do przekazywania zdecydowanych
sygna³ów niewerbalnych. Dobrze wymierzony, solidny
kopniak w dupĂŞ jest wyraÂżeniem uczuĂŚ negatywnych wobec
adresata takiego gestu. Dupie moÂżna rĂłwnieÂż przekazaĂŚ
emocje pozytywne, np. caÂłujÂąc kogoÂś w dupĂŞ. Dupa moÂże
speÂłniaĂŚ teÂż rolĂŞ lizaka. SzczĂŞÂśliwie nie wszyscy sÂą
dupolizami. UniwersalnoœÌ dupy nie koùczy siê na tym,
jest ona bowiem zadziwiajÂąco skutecznym pojemnikiem:
w dupie moÂżna mieĂŚ caÂłe osoby, a nawet spoÂłecznoÂści.
Dupa sÂłuÂży nieraz jako etalon: wiele rzeczy jest do
dupy, tym samym dupa speÂłnia rolĂŞ uniwersalnego wzorca
porĂłwnawczego. W dupĂŞ (lub po dupie) moÂżna rĂłwnieÂż
dostaÌ. CzynnoœÌ ta umacnia wiêzi emocjonalne miêdzy
rodzicami dzieĂŚmi. PrĂłcz tego, dupa speÂłnia rolĂŞ
siedziska, powiadamy bowiem: "siadaj na dupie", czĂŞsto
z dodatkiem poleceĂą uzupeÂłniajÂących, jak np. "[...]
i siedÂź cicho". OkreÂślenie "dawaĂŚ (daĂŚ) dupy" funkcjonuje
w dwĂłch znaczeniach: erotycznym i wartoÂściujÂącym, jednak
"œci¹gn¹Ì kogoœ z dupy" tylko w tym pierwszym. Mo¿na
równie¿ chroniÌ swoj¹ (lub czyj¹œ) dupê, co kolejny raz
potwierdza wa¿noœÌ dupy w otaczaj¹cym nas œwiecie. "ZabraÌ
siĂŞ do czegoÂś od dupy strony" oznacza podejÂście
niewÂłaÂściwe, od koĂąca; dupa funkcjonuje tu jako
synonim odwrotnoÂści. Dupa peÂłni rĂłwnieÂż rolĂŞ uchwytu,
moÂżna bowiem trzymaĂŚ siĂŞ czyjejÂś dupy. OkreÂślenie to
nie oznacza braku rĂłwnowagi, ale samodzielnoÂści.